mektup 6

 

            tanımsız bir noktada durmuş kendimi arıyorum. az önceydi…belki yıllar önce. seni görmenin, sesini duymanın şaşkınlığı ve şanslılığı içinde sarhoşum. yaşadığım bu sarhoşluk saçlarından doluyor içime.  

            zamansızlık içine düştü gönlüm. seviyorum gülüm. seviyorum…benliğimi, bencilliğimi bırakarak ardımda, dönüşsüz bir yolculuğa çıkıyorum. dilimde ‘turnalar’ türküsü, denizlerimi okyanuslarına katıyorum. gönüllü sürgünlere gönderiyorum düşlerimi. içinde sensiz, senden izsiz bir tek anın olmadığı düşlerimin dalgasında sürüklenip çıkıyorum kıyılarına. senin yoğunluğunla ıslak, çağıran bakışlarınla çıplak…tırmanıyorum dik yamaçlarını.  

            az önceydi. belki yıllar önce…dolaşarak bütün eski kentleri, kendi kentimizi kurmanın özlemi ve telaşı içinde düştük yollara. çok uzaklara sensiz olan ben, bensiz olan sen bulutlara yazdığımız mektubumuz, rüzgara verdiğimiz sesimizle geçip bütün dağları ovaları kendi kıyılarımızda sarmaş dolaş düştük sularımıza, sarmaş dolaş dalgalarımıza.  

            gözlerini düşündükçe unutuyorum yoklukları, hiçliği. bizden izler buluyorum bütün kitaplarda, şarkılarda, yazıtlarda, söylencelerde. bizden izler görüyorum bütün kalıntılarda. kendi tarihimizi okuyorum geçmişte. ve yeni bir tarih yazıyorum seninle başlayan. kendi tarihimizi…ikimiz…

09.04.1998

Menemen  

            yıllar geçti. yıllanmış bir sevdanın sahipleri olarak geldik bugüne. şimdi varsıllığımız içinde yaşadığımız yalnızlıklarımızla büyütüyoruz sevdamızı. ve özlemin kor ateşinde tavladığımız yıllarımıza su veriyoruz birlikteliğimizle. işte bu yüzden direngen yüreklerimiz. işte bu yüzden eğilmiyoruz ayrılığın karşısında. işte bu yüzden bizimki ayrılmak değil uzaklaşmak diyorum.  

            yıllar geçti. yıllar ki, daha yeni başlamışız gibi canlı ve diri. ve tüm mevsimlerden aldığımız tatla kurguladık dünyamızı. dünyamız ki sevdaca varsıl. tüm canlıların özelliklerini ve güzelliklerini toplayıp tufana karşı korumak istercesine sakladık yüreğimizde. yüreğimiz ki, çırılçıplak tüm dünyaya…

03.03.2005

Armutçuk 

             

          DESTAN  3

ne yanılsamalar yaşadın/ bilemezsin

sokakta uçuşan başkalarının saçlarında

bilemezsin/ ne kırgınlıklar yaşadım

merhabayla uzanan başkalarının avuçlarında

bilemezsin nasıl sevdim özledim

bilemezsin sevgilim/ ceylan yüreklim

seni nasıl istedim korkunç düşledim

bilemezsin nasıl yanar durur yüreğim

 

ne yanılsamalar yaşadım nice kırıldım

seni düşüne düşüne doğdum dirildim/ sevdim

bilemezsin/ özleminle özel anılara takıldım

b  i  l  e  m  e  z  s  i  n

                                               24.01.1998 /  Menemen